Krzyż na kościele św. Katarzyny

Na szczycie kościoła św. Katarzyny, znajduje się nietypowy, charakterystyczny krzyż z dwiema poprzecznymi belkami – krzyż Caravaca. Pierwowzorem krzyża jest relikwiarz, w którym przechowywane są domniemane drzazgi z krzyża męczeńskiego Chrystusa. Relikwiarz ma kształt krzyża, zbliżonego wyglądem do krzyża patriarchalnego (dwa poprzeczne ramiona, z których położone wyżej jest krótsze, górne, krótsze, symbolizuje ramię Jezusa, dolne, dłuższe - odnosi się do ludzi, którzy poszli drogą Chrystusa). Wiąże się z nim legenda, według której krzyż ten jest cudownego pochodzenia. Mieli go przynieść aniołowie, gdy podczas prześladowań chrześcijan pod panowaniem arabskim władca zażądał z ciekawości odprawienia przez uwięzionego kapłana mszy, a nie było w pobliżu krzyża.

Krzyż lotaryński - Na zachodzie Europy znany jest jako krzyż lotaryński. W połowie XVI wieku znany był również jako Karawaka w Hiszpanii i we Włoszech. Krzyż ten zasłynął jako cudowny środek chroniący od moru dla tych, którzy się przed nim modlili albo go nosili. Karawaka dotarła do Polski z Włoch w roku 1545 jako relikwiarz oraz krzyż kamienny stawiany przy wsiach i miastach, aby uchronić je przed wszelką zarazą.